Zaterdag 31 oktober Bromo

Alweer vertrokken om 7 uur. We moesten apart wat spullen inpakken en onze winterjassen want we zouden naar de Bromo rijden. De rest van de bagage bleef in de bus; die kon daar niet komen en ze zouden ons morgen weer oppikken.
We vertrokken in 3 open jeeps. Eentje kon voorzin zitten en de rest stond achterin. Het was wel grappig maar leverde ook blauwe plekken op. De wegen waren slecht. Iedereen die ons voorbij zag komen begon te zwaaien. Blijkbaar zijn grote witte mensen een bezienswaardigheid.
Na een uur zijn we gestopt in een bos en kregen we koffie of thee met 2 gebakjes. In eentje stak een pepertje, die zou dus pittig moeten zijn maar gelukkig viel dat mee. Ze waren heerlijk.
Na nog eens bijna 2 uur rijden kwamen we op een uitzichtspunt vanwaar we de rokende Bromo zagen en de Batok. We hebben daar geluncht. Je had een lunchbox kunnen betellen maar je mocht ook zelf je broodjes meenemen. Dat hadden wij gedaan, maar in de jeep ging de rugzak van ons open en zijn er enkele dingen weggewaaid. Gelukkig waren de kaasbroodjes er nog wel en je kon daar allerlei soorten koekjes kopen.
De 3 vulkanen die in de krater waren waren op een lavagebied waar vroeger een grote vulkaan tot uitbarsting is gekomen. Nu staan er 3 nwe vulkanen in waarvan alleen de Bromo op dit moment actief is. Gigantisch, spectaculair.....noem maar op. Geen woorden voor.We reden met de jeeps de krater in en de groep zou een wandeling maken over de lavavlakte (zwart). Ik ben bij de chauffeur in de jeep blijven zitten. Sinds de smog op Sumatra heb ik nauwelijks lucht meer door de bronchitis. Elke inspanning is te zwaar.
Na een tijdje gingen de jeeps richting de parkeerplaats waar ook allemaal tentjes stonden waar je eten of drinken kon kopen. Daar stonden ook paardjes klaar waarmee je tot bijna aan de trap kon komen want de klim was vrij steil. Natuurlijk ben ik met een paardje naar boven gegaan. Niet echt comfortabel maar beter dat lopen. Eenmaal boven moest ik het laatste stuk naar de trap nog lopen en dat was heel vermoeiend maar met tussenpauzes kwam ik er wel en al gauw zag ik Gerard als eerste boven komen. Hij was kapot maar was bezorgd en wilde gauw bij mij zijn. We staan nu op 1700 meter hoogte, de kraterrand is op 2000 meter, Daar waren de 250 treden naar boven. Gelukkig waren er om de 50 treden plekken waar je even kon zitten en uitrusten en ik ben er gekomen. Heb er geen spijt van gehad. Boven hoorde je de vulkaan brommen en zag je de rookpluim. Het rook er naar zwavel. Je kon er een bosje gedroogde bloemen kopen en dat met een wens naar beneden gegooid. Wij hebben samen de wens uitgesproken dat jullie en wij allemaal gezond en gelukkig zijn en blijven.
Na een uur gingen we weer naar beneden. Moeilijk om je ervan los te rukken, maar je kunt hier moeilijk de hele nacht blijven staan. Mijn paardje stond al te wachten maar naar beneden op een paard is nog veel enger dan naar boven. Eenmaal bij de tentjes heb ik met een kop koffie op de rest gewacht.
Met de jeeps werden we naar ons hotel Gereden. Hotel Lava View. Prachtig uitzicht over de krater met de 3 vulkanen. Helaas konden we de zonsondergang niet zien want inmiddels was het bewolkt geworden. Boven was het veel frisser dan beneden, gelukkig. We hebben heerlijk gegeten en zijn op tijd naar bed gegaan. We gaan morgenoctend om half 4 weg om de zonsopkomst te zien. Karin zwaait ons wel uit maar gaat terug naar bed.