Tankangan 15 oktober

Medan Donderdag 15 oktober.
5 uur op, 6 uur ontbijt en 7 uur naar het vliegveld om ons bij de groep te voegen.
Het vliegtuig MH 19 ? was om 8.35 al geland maar de mensen kwamen maar niet naar buiten.Onze gids Karin was er al en na een uur kwam er iemand met een bewaker mee die op zoek was naar de reisleidster. Het bleek dat MH19 op Schiphol een vertraging van ruim een uur had, onderweg hadden ze tegenwind dus nóg ruim een uur vertraging en i Kuala Lumpur werden ze zo snel mogeleijk geloodst naar het vliegtuig naar Medan. Helaas is de bagage niet meegegaan dus moesten ze allemaal formulieren invullen met koffernrs en al. Dat nam een hele tijd in beslag.Om kwart voor 10 konden we dan eindelijk vertrekken.
Het verkeer in Indonesie is links en grote voertuigen nemen altijd voorrang maar alles rijdt dwars door elkaar. Zoals Sandra al zei, er gebeuren haast nooit ongelukken. Schoolkinderen dragen hier een uniform en de school is gratis en verplicht tot 12 jaar. Een heleboel kinderen gaan nooit naar school omdat de school wel gratis is maar het vervoer ernaartoe kost teveel voor de arme bevolking. Vaak wonen ze te ver van een school af.
Ze hebben in Medan niet een tuktuk zoals in Jakarta maar een fiets of bromfiets met zijspan. Hiermee wordt de hele familie vervoerd alsmede mensen die ergens naar toe willen tegen een klein bedrag. Karin raadt ons aan om er nooit gebruik van te maken omdat het gevaarlijk is en je niet verzekerd bent. Een taxi is spotgoedkoop maar je moet er één met een meter nemen. Diesel kost hier ongeveer 7000 roepies, ongeveer 45 cent.
Trottoirs in Medan zijn levensgevaarlijk en nog slechter dan in suriname. Als je niet uitkijkt lig je zo op je muil. Er kan opeens een trap midden op het troittoir naar de straat gaan, de tegels liggen schots en scheef of je hebt ineens een enorm gat van 80-100 cm, waar gewoon het riool onder loopt.
Er zijn in Indonesie veel nederlandse namen uit de koloniale tijd en vele gebouwen en bruggen zijn van nederlandse architekten.
Ongeveer om 12 uur reden we over een riviertje dat de grens van Medan aangaf. Hiervandaan rijdt er ook een bus naar Tankagan. Die doeet er ongeveer 4 uur over. De politie is hier erg corrupt. Na aanhouding voor zonder rijbewijs rijden mag je doorrijden als je tussen de 20 en 50 duizend roepies betaalt, ook bromfietsers.
Wij rijden langs palmboomplantages en zien veel papajabomen, ananasplantenen rubberbomen. Rubber wordt gewinnen door 2 keer per dag een kerf in de stam te maken en het vocht vangen ze op in bakjes in cocosnoot. Vroeger was dit allemaal wildernis maar de mensen steken de brand erin om palmbomen te planten. Palmolie brengt veel geld op en wordt geexporteerd. Maleisie schijnt ook hele bossen in de fik te steken om zo goedkoop aaan palmolie te komen. De regering van nu probeert de branden en de corruptie te stoppen maar dat zal waarschijnlijk niet lukken. De branden in september waren ook aangestoken en de smog hangt nog steeds een beetje in de lucht.
We hebben onderweg soto ayam soep gegeten maar lang niet zo lekker als van jou Tasha en bovendien allemaal botjes. Om 14.00 uur reden we verder en Karin stopte in Stabat even om muggenmelk en toiletpapier te kopen. Malaria komt hiet nog voor in de jungle en daar zijn we naar op weg.
De wegen zijn enorm slecht en er wordt door de regering niets aan gedaan. Hier en daar is een stukje asvalt maar dat hebben de bewoners of mensen van buitenaf gedaan. Al het geld wordt in de renovatie van Jakarta gestoken. We rijden over deze wegen nog ruim 2 uur naar Tankagan, naar de Jungle Lodge , midden in jungle dus. Back to basic!!!!
We moesten over een hangbrug van 150 meter lopen naar de verblijven. De plaatselijke bevolking sjouwden onze koffers naar de overkant en dan was het nog een behoorlijk stuk lopen. De huisjes zijn echt armoedig. Een badkamer waar nauwelijks water uit de douche komt. Er staat wel een ton met een pannetje om je af te spoelen, maar lastig om shampo uit je haar te spoelen. Eenvoudige bedden met 1 tafeltje, geen stoelen en geen haken om je handdoek of kleding op te hangen.
Buiten staan trouwens wel 2 kapotte gammele plastic tuinstoelen.
Om 19.00 uur gezamenlijk gegeten, buffet. Het was overheerlijk. Geen ventilator en erg warm.