Donderdag 22 oktober Het schilderij

We hebben vandaag een vrije dag. Het had geen zin om met een bootje een excursie te maken want alles zat potdicht door de smog. Enkele van ons, waaronder ik, hebben er behoorlijk veel last van.
Na het ontbijt zijn we met enkele medereizigers naar souvenierswinkeltjes gaan kijken. Gerard en ik wilden al lang van het schilderij in de woonkamer af en zagen daar een schilderij dat wij allebei heel erg mooi vonden. Het kostte echter 6 miljoen, beetje teveel. We liepen verder en zagen andere leuke dingen maar het grootste gedeelte was gewoon rommel waar je toch nooit meer wat mee doet en ons huis is al tjokvol!!
Even bij het hotel een icecoffee en colaatje gedronken , de wandelschoenen aan en naar het dorp Tomok gelopen. Ik schat dat het ongeveer 5 km was maar het was warm, veel heuvels, slechte weg en veel smog. Daar aangekomen zijn we naar het marktje gegaan dat wij gisteren niet gezien hadden omdat wij terug naar het hotel wilden. Iedereen komt op je afgestormd en probeert zijn waar aan te prijzen. Als je probeert af te dingen kijken ze zielig en zeggen: nono bankroet.
Haha, volgens Karin hebben die marktlui het niet zo slecht en ze verkopen allemaal dezelfde souveniers. Als de één wat verkoopt en de ander heeft niets wordt die persoon geholpen.
We kwamen wel wat leuks voor Rafael tegen en voor Milou. Voor Sofie konden we niets vinden. Toen we terug liepen keek Gerard naar een soort 2 snarige banjo. Hij had er al vaker naar gekeken maar niet gekocht. Nu, na veel onderhandelen en een veel lagere prijs liet hij zich overhalen. We wilden daar niets eten om geen diaree of zo op te lopen maar waren te moe om met die zware dingen terug te lopen.
We zochten naar zo'n bromfiets met zijspan maar konden niets vinden. Op een gegeven moment kwam er een man naar ons toe en vroeg of we vervoer zochten.
We zijn toen achterop 2 brommers terug gegaan naar het hotel. Bij de haarspeldbochten hield ik mijn ogen dicht want ik ben altijd geneigd naar de andere kant te hangen maar dan ga je onderuit.

Onderweg hebben we nog veel over dat schilderij gepraat. Op dat eiland kon je nergens pinnen en zoveel hadden we niet meer bij ons.
Toch maar terug om te proberen of we met euro's konden betalen. Eerst afgedongen en Gerard lukt dat uiteraard weer, maar va euro's hadden we niet gehoord dus dat wilden ze niet.

Bij Tonny konden we 4 miljoen lenen (ja, hier zijn we miljonairs!!!) en Gerard heeft het schilderij opgehaald.

Om geen risico te nemen hebben we in het hotel gegeten, morgen moeten we weer heel vroeg op. De boot vertrekt om 7 uur.